Het was vrijwel de eerste zonnige dag in de lente: donderdag 25 maart in de groene omgeving van woonzorgcentrum d’Amandelboom.
Temidden van de eerste lentebloemen en de vrolijke geluiden van de vogels klonken er ook blij gezang van zo’n 30 bewoners, die lekker in het zonnetje konden zitten. Eindelijk in deze Coronatijd, waarin thuiszitten een ware beproeving is. Er werden herkenbare liederen gezongen. Zoals ‘als de lente komt stuur ik jou tulpen’, ‘ik trek mijn wandelschoenen aan’, ‘het leven is goed in ons beeldschone dorp’ (vrij naar Brabantse land) en de tango ‘Oh Heideroosje’. Zelfs een canon als ‘de uil zat in de olmen’ en het wiegelied van Brahms werden enthousiast meegezongen.
Het is mooi in ons beeldschone dorp
Ebbe Rost van Tonningen op zijn accordeon en Annelies Brielsman als organisator waren aanwezig om dit zangfestijn te begeleiden. De bewoners van d’Amandelboom waren duidelijk opgelucht om bij elkaar te kunnen komen. De zangbundels hielpen om oude bekende liederen weer eens te kunnen zingen. Veel liederen gaan over de liefde o.a. ‘het was aan de Costa Del Sol’ en halen onwillekeurig oude herinneringen op aan vroegere tijden. Te midden van Amsterdamse liederen zoals ‘aan de Amsterdamse grachten’ was er ook behoefte om andere woonplaatsen in het zonnetje te zetten. Zo waren er enkele oud-Rotterdammers die hun hart konden ophalen aan het lied ‘Ben je in Rotterdam geboren ..”. En ook werd gezongen over de eigen kinderen die naar elders op onze aardbol zijn uitgevlogen met het lied ‘mijn Bonnie reist over de wereld’ met de hunkering ‘kom vlug o kom vlug o kom toch mijn Bonnie naar huis terug’.
Een tango
Deze samenzang bleek voor herhaling vatbaar. Dan wellicht met andere liederen ‘Af en toe gaan pa en moe..’, ‘een glimlach van een kind’ en ‘bedankt lieve ouders’ voor de vele kinderen, ouders en grootouders, die bij elkaar samenkomen op de vele speelplaatsen in onze gemeente. Maar ook met klanken van walsen en musette. Mischien wordt er dan wel een tango gedanst op de klanken van ‘Ik hou van Holland’.
