Onlangs werd het Bilts Filmfestival gehouden. Het festival trok bijna 500 bezoekers uit de Bilt en wijdere regio, meer dan ooit tevoren. Dit maakte deze 11de editie van het filmfestival, met wederom gratis toegang, tot een succes. Er werd door het publiek ruim gedoneerd in de pot met vrijwillige bijdragen. Met aftrek van de kosten zal de filmcommissie de opbrengst (circa 500 euro) doneren aan de slachtoffers van de aardbeving in Turkije en Syrië.
De vrijdagochtendfilm was een groot succes met Mijn bijzondere rare week met Tess. Kinderen van de Julianaschool, de Patioschool, de Michaelschool, Regenboogschool en De Nijepoort kwamen kijken naar deze film. Een leerkracht vond dit ‘’een film precies voor deze leeftijd’’. Frank Diepstraten, voormalig schoolhoofd, gaf vooraf inleidingen van de film aan kinderen van groepen 7 en 8. Hij was niet verrast hoe leuk de kinderen tijdens de film reageerden. Frank: ‘’Bij scenes met verliefdheid van de jonge hoofdpersonen werd gegiecheld, gejoeld en hardop gegriezeld.’’
Het publiek van de vrijdagmiddagfilm (The Father) werd geraakt door de herkenbaarheid van de problematiek. De film, met Anthony Hopkins in een ijzersterke hoofdrol, geeft een inkijk in de verwarring in het hoofd van iemand met dementie. Een geschokte toeschouwer: ‘’Wat een mooie film, en wat verschrikkelijk tegelijkertijd.’’ Een ander: ‘’Dit zet je wel tot denken.’’ Of ‘’Ik heb hier ervaring mee.’’ Ook het Alzheimer Café Bilthoven was op onze uitnodiging aanwezig en men vond het fijn in gesprek te kunnen gaan met het publiek. Opkomende dementie was ook een thema bij de vrijdagavondfilm Supernova, nu vooral als aanleiding tot het nemen van een ingrijpende beslissing. De bezoekers konden meevoelen hoe de liefdesrelatie tussen de hoofdpersonen (Colin Firth en Stanley Tucci) onder spanning kwam te staan.
Op zaterdagavond werd Nomadland gedraaid, een verhaal van mensen die maar nauwelijks kunnen rondkomen en daarom in een camper of busje wonen, reizen en werken. Werk-campers worden ze in Noord Amerika genoemd. Het acteerwerk van hoofdrolspeelster Frances McDormand en de vele amateurs die zichzelf als werk-camper speelden, maakte indruk. Tijdens het samenzijn na afloop merkte een bezoekster op dat ‘’de film niet zozeer over alleen armoede gaat. Dat is slechts het decor’’. Iemand vulde aan ‘’De film gaat over het maken van moeilijke keuzes. Maar ook over waardigheid en saamhorigheid.’’
De wisselwerking met het publiek is voor de organisatoren van groot belang. De commissieleden vroegen naar de veranderde naamgeving: van Spiritueel Filmfestival naar Bilts Filmfestival. De nieuwe naam werd enige malen ‘’meer toegankelijk’’, ‘’laagdrempeliger’’ of ‘’duidelijker’’ genoemd. Terwijl een enkeling vroeg wat spiritueel dan toch inhoudt, vonden sommigen de voormalige aanduiding ‘spiritueel’ ook wel mooi. Met de nieuwe naam gaat de filmcommissie door met films die als vanouds tot innerlijke reflectie uitnodigen. Ook werd gevraagd hoe de inleidingen vooraf bij elke film werden beoordeeld. Hier viel te horen dat de inleidingen, die kort context geven bij elke film, het festival tot een evenement maakt waar je bij wilt zijn. ‘’De inleidingen maken je meer betrokken bij de film’’ tekenden wij op. Tot slot werd de wisselwerking met de bezoekers onderstreept door de meer dan 20 suggesties voor toekomstige films. Marc Houtkooper, voorzitter van de commissie Bilts Filmfestival ‘’Wij gaan al die films napluizen. We toonden al vaker films die werden aangedragen door ons bezoekers. Op naar de twaalfde editie!
Foto: Het bestuur van het Bilts Filmfestival in actie
